NASA’nın Voyager Uzay Araçları Üzerindeki Güncellemeleri
NASA, 1977 yılında fırlatılan Voyager 1 ve Voyager 2 uzay araçlarında enerji tasarrufu sağlamak amacıyla bazı bilimsel araçları devre dışı bırakma kararı aldı. Jet İtki Laboratuvarı (JPL) mühendisleri, 25 Şubat’ta Voyager 1’in kozmik ışın alt sistemini, 24 Mart’ta ise Voyager 2’nin düşük enerjili yüklü parçacık aracını kapatacak. Bu adımlar, her iki aracın giderek azalan enerji kaynaklarını yönetme çabalarının bir parçası olarak atılmakta.
İnsanlığın En Uzak Simgeleri
Her iki Voyager aracı da, radyoizotop enerji sistemleri ile çalışmakta ve bu sistemler, plutonyumun radyoaktif bozunmasından elde edilen ısı ile elektrik üretmektedir. Ancak her yıl yaklaşık 4 watt enerji kaybı yaşanmakta. Dolayısıyla, insanlığın ayak izlerini sürekli olarak en uzaya taşıyan bu kahramanlar için son, giderek yaklaşmakta. Halihazırda Voyager 1, Dünya’dan yaklaşık 25 milyar kilometre, Voyager 2 ise 21 milyar kilometre uzakta. Bu mesafe nedeniyle, Dünya’dan Voyager 1’e bir radyo sinyali göndermek 23 saatten fazla, Voyager 2’ye ise 19 saatten fazla sürmektedir.
Voyager 1 ve 2, aynı bilimsel ekipmanlara sahip olup, toplamda 10 farklı araç taşımaktadır. Bu araçlar, gezegen yakın geçişlerinde veri toplamak amacıyla tasarlanmıştı; ancak her iki uzay aracı da Güneş sisteminin gaz devi gezegenlerini keşfettikten sonra bu cihazlar kapatılmıştır. Bununla birlikte, helyosferi, yani Güneş’in yarattığı koruyucu manyetik alanı, Güneş rüzgarlarını ve yıldızlararası alanı incelemeye yönelik cihazlar aktif kalmaya devam etmektedir. Voyager 1, 2012 yılında helyosferin sınırını geçerek yıldızlararası alanın başlangıcına ulaşmıştı. Voyager 2 ise bu sınırı 2018 yılında geçmiştir. Bugüne kadar başka hiçbir insan yapımı uzay aracı, yıldızlararası alana geçiş yapmamıştır.
2030’lara Kadar Çalışabilecekler
Voyager 1’de geçen hafta kapatılan kozmik ışın alt sistemi, galaksi ve Güneş’ten gelen protonları, enerjilerini ve akışlarını ölçmek için tasarlanmış üç teleskoptan oluşmaktadır. Bu teleskoplardan elde edilen veriler, Voyager 1’in helyosferi terk etme zamanını belirlemede önemli bir rol oynamıştır. Voyager 2’nin 24 Mart’ta devre dışı bırakılacak düşük enerjili yüklü parçacık cihazı ise Güneş sistemimizden ve galaksimizden gelen iyonlar, elektronlar ve kozmik ışınları ölçmektedir.
NASA mühendisleri, Voyager araçlarının bilimsel cihazlarını mümkün olduğunca geç kapatmaya özen göstermektedir. Bu araçların topladığı veriler, heliofizik alanındaki önemli araştırmalar için eşsiz bir kaynak oluşturuyor. Bu iki cihaz kapatıldıktan sonra, Voyager’lar yaklaşık bir yıl daha çalışabilecek güç kaynağına sahip olacak. 2026 yılına kadar Voyager 1 ve 2’nin kozmik ışın cihazları kapanacak; ancak diğer bilimsel cihazlar faaliyetlerine devam edecektir. NASA mühendisleri, bu enerji tasarrufu planı ile her iki Voyager aracının da en az bir bilimsel cihazla 2030’lara kadar aktif kalabileceğini öngörmektedir.
